Inwestycja ulokowana obok HANGARU? A i owszem! Dowiedz się, dlaczego zdecydowaliśmy się na taki krok.
Lubimy otaczać się miejscami z bogatą historią, dlatego postawienie inwestycji w okolicy tak ważnego punktu na historycznej mapie Szczecina, jakim jest HANGAR, było dla nas trafionym pomysłem. Poznaj kilka faktów na jego temat!
Krótka historia powstania HANGARU
Pomysł lotniska lądowego od początku budził wiele wątpliwości. Po pierwsze, brano pod uwagę fakt, że samo miasto miało dostęp do morza i długo zastanawiano się nad konkurencyjnością żeglarstwa, które wiodło w Szczecinie prym. Po drugie, argumentem przeciw budowie HANGAR było już istniejących w okolicy sześć lotnisk lądowych. I po trzecie, nowe tereny, na których miało powstać lotnisko lądowe wymagały ogromu pracy i nakładów finansowych.
Po przeanalizowaniu plusów i minusów, zdecydowano się na połączenie lotnisk lądowych z morskimi. Co przemówiło na korzyść takiego rozwiązania? Stwierdzono, że wodnosamolot jest bezpieczniejszy od standardowego samolotu na trasach o większych dystansach morskich. Zauważono również możliwość zaoszczędzenia na dodatkowym transporcie pasażerów z lotniska wodnego do lądowego, który w tym przypadku byłby w jednym miejscu. Nie mówiąc już o szybszych połączeniach z krajami skandynawskimi. Po długich poszukiwaniach znaleziono miejsce, które lokalizacyjnie spełniało wszystkie kryteria i tak wybrano potencjał lokalizacyjny Dąbia. Decydującym argumentem była kwestia funkcjonującego tam od 1921 r. wodnego lotniska dla wodnopłatów.
W 1924 r. powołano spółkę Flughaften Stettin G.m.b.h., której celem było zarządzanie wszystkimi zadaniami związanymi z budową i obsługą lotniska, takimi jak chociażby nabycie znajdujących się na południe od jeziora Dąbie nieużytków łąkowych czy przygotowanie terenu do operacji lotniczych na lądzie, co wiązało się z dużymi kosztami. Budowa musiała także sprostać aktualnemu ruchowi lotniczemu.
Zarówno w przypadku przygotowań powierzchni płyty lotniska lądowego, prowadzono również prace związane z ulepszeniem lotniska wodnego. Ze względu na ukształtowanie terenu i jego charakter – bagienne obszary, które ulegały okresowemu zalewaniu zostały pokryte na całej powierzchni płytą lotniska lądowego. Pod nią zainstalowano system drenażu oraz przepompownię, której zadaniem było odprowadzanie wody do jeziora. Całość wyrównano i otoczono wałem przeciwpowodziowym. Na obszarze lotniska wodnego natomiast, wybagrowano basen do kotwiczenia wodnosamolotów oraz zorganizowano 3 doki cumownicze. Tak powstał HANGAR.
Uroczyste otwarcie lotniska miało miejsce 19 czerwca 1927 r. Było ono największym lotniskiem tego typu w Niemczech oraz jednym z nielicznych lotnisk lądowo-wodnych na świecie (Mikulski, Glass 1980) i miało swoje lata świetności. Dziś na terenie HANGARU możemy zaobserwować przycumowane jachty i tętniące życiem żeglarstwo. Jak do tego doszło?
